Sztuka a samotność, czyli milczenie jest złotem
Jesień jest piękna. Gdy przez kolorowy park przebija się słońce, i gdy spowija go mgła. Lubię pierwsze dni nowej pory roku. Gdy lato zaczyna mi się nudzić pierwsze jesienne poranki budzą we mnie pozytywny nastrój. Lubię, gdy coś sie zaczyna, jest to okazja, aby coś zmienić, bo czasami potrzeba impulsu do zmian. Potrzeba czasami wiedzieć więcej, potrzeba się zainspirować.
Jesień to okres, gdzie życie trochę zwalnia, mam więcej czasu na przemyślenia, moja dusza samotnika czuje się dopieszczona :) Jest tak cicho, tak spokojnie.
Dotarłam ostatnio do ciekawego wydawnictwa gdzie samotność w Finlandii ukazana jest jako swego rodzaju dziedzictwo narodowe. "Pewna Finlandia" ukazała się w 2007 roku stanowiąc pomost między fińską sztuką, a nami. Jest to katalog z wystawy, która miała miejsce w Brukseli w 2005r.
Finowie są potomkami natury, blisko związani z lasem, szanujący spokój i czerpiący inspiracje z przyrody. Bardzo trudno zrozumieć ich mentalność, bo pewne kwestie są nieprzetłumaczalne.
W publikacji posiłkowano się przykładem bardzo ważnej dla Finów powieści "Siedmiu braci" Aleksisa Kivi, która pomimo tłumaczeń na wiele języków europejskich nigdzie poza Finlandią nie osiągnęła sukcesu, głównie właśnie przez jej nieprzetłumaczalność.
Kilka słów wprowadzenia oddaje w pewnym sensie mentalność Finów. Cyt.: "W Finlandii, tak jak w Japonii, cisza wiele mówi. "Trzeba zrozumieć milczenie innych"(...)"
Czy w dzisiejszym świecie, który krzyczy, cisza ma jeszcze znaczenie? Czy została zepchnięta już na margines rzeczy potrzebnych? W Finlandii wydaje się to w dalszym ciągu wysokim priorytetem.
Fińscy artyści tworzą swoje dzieła z reguły w samotności, cisza w tym wypadku jest inspirująca i pozwala wg mnie na zbudowanie mostu między człowiekiem a naturą. Głęboki, metafizyczny związek Finów z lasem jest wręcz namacalny.
Patrząc na dzieła współczesnych, fińskich artystów, nie sposób nie odnieść wrażenia, że tradycja miała ogromny wpływ na ostateczny kształt prac, instalacji uwzględnionych w katalogu. Finowie są dumni ze swoich tradycji. Najbardziej znani "inspiratorzy" to zapewne kompozytor Jean Sibelius, architekt Alvar Aalto, malarz Hugo Simberg i oczywiście epos narodowy Kalevala.
W katalogu szczególne miejsce zajął właśnie Hugo Simberg, znany symbolista, ze swoim obrazem "Ranny Anioł". Jest to fiński obraz narodowy. Okazuje się, że obraz ten przez wiele lat zdobił okładkę podręcznika do j.fińskiego w szkole podstawowej. Wokół interpretacji obrazu krąży wiele historii, związanych zarówno z życiem osobistym artysty, jak i z fińską mitologią oraz interpretacji ówczesnej politycznej zależności Finlandii od Rosji.
Finlandia...cóż, to kraj wielu tajemnic i niejednoznaczny. Możesz poznać jej historię, ludzi i tradycję, ale najbardziej fascynujące jest jak zwykle to, co tkwi między wierszami...
Jesień to okres, gdzie życie trochę zwalnia, mam więcej czasu na przemyślenia, moja dusza samotnika czuje się dopieszczona :) Jest tak cicho, tak spokojnie.
Dotarłam ostatnio do ciekawego wydawnictwa gdzie samotność w Finlandii ukazana jest jako swego rodzaju dziedzictwo narodowe. "Pewna Finlandia" ukazała się w 2007 roku stanowiąc pomost między fińską sztuką, a nami. Jest to katalog z wystawy, która miała miejsce w Brukseli w 2005r.
Finowie są potomkami natury, blisko związani z lasem, szanujący spokój i czerpiący inspiracje z przyrody. Bardzo trudno zrozumieć ich mentalność, bo pewne kwestie są nieprzetłumaczalne.
W publikacji posiłkowano się przykładem bardzo ważnej dla Finów powieści "Siedmiu braci" Aleksisa Kivi, która pomimo tłumaczeń na wiele języków europejskich nigdzie poza Finlandią nie osiągnęła sukcesu, głównie właśnie przez jej nieprzetłumaczalność.
Kilka słów wprowadzenia oddaje w pewnym sensie mentalność Finów. Cyt.: "W Finlandii, tak jak w Japonii, cisza wiele mówi. "Trzeba zrozumieć milczenie innych"(...)"
Czy w dzisiejszym świecie, który krzyczy, cisza ma jeszcze znaczenie? Czy została zepchnięta już na margines rzeczy potrzebnych? W Finlandii wydaje się to w dalszym ciągu wysokim priorytetem.
Fińscy artyści tworzą swoje dzieła z reguły w samotności, cisza w tym wypadku jest inspirująca i pozwala wg mnie na zbudowanie mostu między człowiekiem a naturą. Głęboki, metafizyczny związek Finów z lasem jest wręcz namacalny.
Patrząc na dzieła współczesnych, fińskich artystów, nie sposób nie odnieść wrażenia, że tradycja miała ogromny wpływ na ostateczny kształt prac, instalacji uwzględnionych w katalogu. Finowie są dumni ze swoich tradycji. Najbardziej znani "inspiratorzy" to zapewne kompozytor Jean Sibelius, architekt Alvar Aalto, malarz Hugo Simberg i oczywiście epos narodowy Kalevala.
W katalogu szczególne miejsce zajął właśnie Hugo Simberg, znany symbolista, ze swoim obrazem "Ranny Anioł". Jest to fiński obraz narodowy. Okazuje się, że obraz ten przez wiele lat zdobił okładkę podręcznika do j.fińskiego w szkole podstawowej. Wokół interpretacji obrazu krąży wiele historii, związanych zarówno z życiem osobistym artysty, jak i z fińską mitologią oraz interpretacji ówczesnej politycznej zależności Finlandii od Rosji.
Finlandia...cóż, to kraj wielu tajemnic i niejednoznaczny. Możesz poznać jej historię, ludzi i tradycję, ale najbardziej fascynujące jest jak zwykle to, co tkwi między wierszami...
Komentarze
Prześlij komentarz